Kýþlada askerler yaylalar türküsüyle sabah sporundalar,
Aþkýyalar daðlarý boþaltmýþ,vadilerden çoban kavalý yankýlanýr,
Bizim ellerde rüzgarlar hep doðudan eserken þimdi uykudalar
Yamaçlarda karaçamlar ve meþeler kuþlara sýðýnak oldular,
Hani nerede geçmiþteki aðýtlar ve canilikler,birden yok oldular
Bu kadar basit miydi o daðlarda patlayan uçaksavarlar ve mayýnlar
Zengo katildi,sevgiye hasret yuvasý daðlardaki maðaralar,
Yakalanýp þehre getirildiðinde,gelen geçen bir tekme atar,
Zengo nedir bu senden çektiðimiz,acýlar býraktýðýn baðrýmýz yanar,
Unutma senin gibi caniyi bu toplumun tükürüðü boðar,
Nasýl oldu da bu acýlarý bize yaþattýn senin ardýnda kim var,
Zengo yýllarýn verdiði yüzündeki sert çizgilerle yanlarýndan geçer,
Tekmeler tokatlar derken yediði dayaklar yüreðini deler geçer,
Zengo dalar ve gider bu kadar acýyý halka çektirmeye ne hakkým var
Günler aylarý, aylar yýllarý kovalamýþ,Zengo’nun yanýnda bir avukatý var!
Kimseden görmediði sevgiyi, Zengo tüm suçlarýna raðmen avukatý ona bakar!
Ey mahkeme üyeleri müvekkilimin sizin iddialarýnýzla ne ilgisi var,
Ömrü daðlarda sevgisizlik içinde geçmiþ,suçlamalarda baþkasýnýn payý var,
Zengo tutulacak yaný kalmamýþ birini bu þekilde savunan avukatýna bakar,
Olduðu yere çömelerek göz yaþlarý dizine inene kadar aðlar,
Ey mahkeme üyeleri tüm mal varlýðým benim gibi bir caniyi sevecek kadar,
Yüreði insan sevgisiyle dolup taþan avukatýma ana sütü gibi helal,
Biliyorum idama gidiyorum arkamda çok aðlayanlar var,
Bu yaþýma kadar ve bundan sonra kim benim arkamdan aðlar,
Hiç olmazsa benden sonra bu topraklarda insanlar sevgiyle yaþar,
Geldi geçti ömür dediðin otuz yedi yýllýk kurþunlar nice evler beldeler,
Hepsinin köküne kibrit suyu döküp,Zab suyuna gönderdiler,
Daðlarda asker,bastýðý toprak vatan,O vatan için Çanakkale de savaþtýlar,
Çanakkale de savaþanlar,adýný bilmedikleri bir savaþta birbirini kurþunladýlar!
Geride kalan yýllara elveda ederek,18 mart için hazýrlanýn ey çocuklar,
Bu ülkenin makus kaderini ancak Çanakkale destaný yazar,
O gün ayný cephede biri Oðuzhan biri boran mevzide düþmana kan aðlattýlar,
Ne oldu da bu hale geldik,Çanakkale destaný ile ölmesin artýk zengolar,
Sevgiler yayýlsýn,Fatmalar,Berivanlar ortak deðeridir,peki nedir olanlar,
Yazýklar olsun bir toplumu birbirine kýrdýrýp kazanç saðlayanlara,
Anlaþýlmalý ki,bu millet kendi kiþilik ve kimlikleriyle nice destanlar yazacaklar,
Þövenist sistemin kurucularý hayýflansa da mazlum analar artýk aðlamayacaklar!...
17.03.2013
21.50-22.25
Çengelköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.