Dün aklýma sen geldin, bir an hayale daldým, Canlandý gözlerimde, senle geçen yýllarým. Aþk dolu mazimize, yürek sesimi saldým, Ýsyan edip aðladý, o an hatýralarým…!
Lanet þeytan kandýrdý, “gaf” soktu içimize, Çaldý hayalimizi, “O” mutluluk hýrsýzý. Duygularý yok sayýp, yenildik nefsimize, Bir tek sevdamýz kaldý, bu aþkýn günahsýzý…!
Kýsmet böyleymiþ diye, zaman-zaman düþünür, Her seni düþündükçe, içten içe aðlarým. Dýþtan maðrur bedenim, bir dað gibi görünür, Dev olsam da ne fayda, bir yaným sensiz yarým…!
Peþimde dolaþýrken, fakültenin kýzlarý, Belki ne çok haklýydýn, kýskanýrken sen beni. Dilinden dökülürken, ayrýlýðýn sözleri, Hala ilk günkü gibi, seviyordum ben seni…!
Artýk geri dönüþ yok, yasak bize kavuþmak, Senin oðlun kýzýn var, bende yeni bir evli. Ýstesek de sevgilim, kolay deðil ulaþmak, Sen artýk Almanyalý, bense hacý hüsrevli…!
Þimdi biz piþmanlýkla, saçýmýzý yolsak da, Ýkimizde evliyiz, yollarýnda kesiþmem. Yýllar geçse de ayrý, anne baba olsak ta, O, okullu yýllarý, ben bir ömre deðiþmem…!
Tolga ARAS Sosyal Medyada Paylaşın:
Ar@s Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.