Aradýðým eski zamanlara ait bir düþ Bir evin balkonunda ortanca çiçekleri Demli çay tadý Akþam komþuluklarý Bir ev yapýlýrken Topraða ilk düþen tuðla Ýlk mobilya seçilirken daha Ve ilk kez alýndýðýnda bir fistan Ýlk hissettiði þey belki Aradýðým bir” insanýn”
Ve kelimeler gelir Baskýn yapar suskunluðuma Ve gülümser diþlerim aðzýmda Ve kahkahalarý duyulur duvarlarýmýn
Bu kelimeler kimindir Sömürüyor fakat Gün be gün Ellerimle biriktirdiðim sermayemi
Sükût Kalbimin duvarlarýný kuran Bir tuðla þimdi Ölümümün ardýndan Kahkahalar basan Sandýklarýma
Foto: Ö. Ergin Yücebaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mahpeyker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.