Solmadan gönlümde,açan bir güldün, Kuruttun dallarýn,yere döküldün. El sözüne uydun,ne hayýr gördün? Anlaki gülümü kendin öldürdün.
Býrakýp gitmene,ne sebebin var, Günler gelip geçti,artýk vakit dar. Çaðým elden gitti,oldum ihtiyar, Anla ki gönlümü kendin öldürdün.
Yaðmur çiçekleri,telaþ içinde, Gün gelir bir yerde,sessiz biçimde. Hepimiz yolcuyuz,günün birinde, Anla ki ömrümü,kendin öldürdün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.