göðüs kafesimdeki bütün nefesleri azad ettim salýnsýn tüm selviler...
ne çok dolandý parmaklarým rüzgar diye saçlarýma ne çok çaðla döküldü avuçlarýmdan bahar diye ne çok kümeledim gökte bulut yerde bulut... ama öte geçmedi akça ellerimden yaðmur pas tuttu mürekkep divit felaket bir çýtýrtýyla yarýldý uykular tepeleme kabus...
ellerimin arasýndan alýn yazým...
bölebilirim bütün sözlerimi mayýsta kuzulular doðar kardeþen açar baþ ucunda bekler leylak bütün moruyla...
týrtýl gönlerinden dikip dikip yanyana doðabilirim yeniden kelebek gibi...
ah more bütün ýþýklar yaldýzlý maval bana...
hemincecik sabah olsa hemencecik akþam olsa yedi gün yedi geeeece bütün yýldýzlar pervane bana yanýp yanýp aksa karanlýða...
maval bu ya sekizinci günün sonunda yürek nasýl dayana...
ah more karýþsam karanlýða...
nakarat ’aç kapýyý bezirganbaþý kapý hakký ne verirsin’...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.