Sen sabret
üstelik iki kere sabret
benim yerimede sabret olur mu
ben bu dünyadan ümidi kestim
belki mahþere kaldý sevdamýz
sen yanýmda olduktan sonra
cehenmemde yansam razýydým
böyle bir sevgiyi beklemiyordun deðil mi
çok sevmemi istiyordun ya seni
belki de öðrenemedim sevmeyi
ama yüreðim öyle özlüyor
öyle muhtaç ki sana
baþka birþey bilmiyorum
bilemiyorum
hani düþündükçe ve kavuþamadýkça
yüreðin büyür büyür büyür
büyüdükçe vucuduna sýðmaz
büyüdükçe alev alev yanar için
büyüdükçe yandýkça
öyle canýn yanar ki
nefesin kesilir
burnunun direði sýzlar hani
ayný onun gibi
bir sýzý çöker
gözlerin dolar
tutamazsýn gözyaþlarýný
tutmak istersin ama tutamazsýn
aðlarsýn
aðlamazsan
içindeki yangýn sönmeyecektir
her hatýrlayýþta ayný þeyleri
tekrar tekrar yaþarsýn
yaþadýkça
yaþayamazsýn...
Hülya Akyýldýz