Yorgun bir kervandayým yolumuz ebedi göç, Ýzahýna harf yetmez, öyle deðil sýradan. En baþtan sona kadar bütün aþamasý güç, Elimden tutan olur ulaþtýrýr karadan…
Avuçlarým boþ deðil yüklendim saðdan-soldan, Çile dolu yaþamý kuþandým iki koldan, Giderayak sataþma ayrýl çýktýðým yoldan, Ya haddini bilip gel, ya da çekil aradan…
Bekle! kýyamet günü terazi kurulacak, O en dehþetli anda yüreðin burulacak, Cevabýný hazýr tut, yaptýðýn sorulacak, Tanýyacaksýn beni açtýðýn her yaradan…
Lutfunu alarak git artýk yoldaþým olma, Sen mahþere ayrýldýn, burada beni bulma, Sekerât günü bile sakýn yanýmda kalma, Býrakmaz ellerimi yeri göðü yaradan…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.