KAHROLUYORUM

Gözlerine yaþlar niye doldu be bitanem.
Neden aðlýyosun?
Kim aðlatýyor o yeþil gözlerini?
Kim kýyabiliyor sana?
Nasýl üzüyorlar seni ya?
Niçin bu kadar hüzün dolusun?
Gül.
Gül ki güçsüz sanmasýnlar.

Sen aðlarken güneþ doðmuyor Ýstanbul’a.
Ne toprak yeþeriyor,
Ne aðaçlar çiçek açýyor,
Ne de zaman geçiyor.
Gözünden akarken yaþlar,
Küçücük kalýyor þu koca þehir.
Sýðmýyorum inan ki Ýstanbul a.
Aðlarken sen,
Ben yaþamýyorum.
O kadar elim bir azap ki
Senin üzüldüðünü bilmek.
Bilip elinden biþey gelmemek.
Ömrümden ömür gidiyor,
Yaþarken ölmeyi anlýyorum sen aðlarken.
Her nefeste tekrar tekrar ölmeyi anlýyorum.
Koca þehir dar geliyor bana,
Dayanamýyorum.

O kadar güzel ki gözlerin.
Gülerken güneþ kýskanýyor.
Yýldýzlar ýþýðýný senden alýyor.
Ay utanýyor doðmaya,
Çiçekler açamýyorlar.
Bu gözlere aðlamak yakýþmýyor inan.
Üzülmek yakýþmýyor sana.
Aðlýyorsun engelleyemiyorum.
Durduramýyorum yaþlarýný.
Uzanamýyorum gözlerine silmek için.
Saramýyorum sineme.
Elimden biþey gelmiyor diye çýldýrýyorum.
Aðlýyorum.
Dayanamýyorum.
Göz yaþlarýmý durduramýyorum.
Aðlama diyorsun biliyorum.
Ama aðlýyorum.
Çünkü elimden hiçbir þey gelmiyor,
Ve ben KAHROLUYORUM.

ÞAÝR FATÝH
16.03.13 06:21
Sosyal Medyada Paylaşın: