elimizi ayaðýmýzý kýrdýlar önce çolak aksak býraktýlar gözümüzü oydular sonra kulaðýmýzý kopardýlar kör saðýr yaptýlar tekme attýlar söve söve ittiler kaktýlar insan yerine koymadýlar bizi insanlýktan çýkmýþlar
ekinimizi çaldýlar tarladan aç kaldýk bulutlara ipotek koydular susuz kaldýk ot týkadýlar havamýza soluksuz kaldýk yetinmediler güneþimizi çaldýlar kattýlar bizi kör karanlýklara ýþýksýz kaldýk kahrolasý hýrsýzlar
böyle yaþanýr mý baba elsiz ayaksýz, dilsiz kulaksýz yaþanýr mý hiç güneþsiz havasýz, ekmeksiz aþsýz yaþanýr mý baba dünsüz yarýnsýz, aþksýz sevdasýz
Tevfik Tekmen Ocak/2012/Lüleburgaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tevfik Tekmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.