cefakar bestakarým yüce ozaným...! dolardi gözleri þair Arif HIKMETIN , baþ eðerdi Hacý Arif, tanburacý Cemil zindan-ý Bursada þapka çýkarýrdý.. Nazým Hikmet RAN
bee Emmi! sen gittikten sonra lale bahcelerine konmaz oldu þeyday-i bülbül yüz çevirdi martýlar marmaraya... ege’ye halen Bektaþý dergahýnda saklýdir neyin nefesin
baþ alýp sürgün gittin Mýsýra..Kahireye muhtac oldun kuru yavan ekmeye yinede namert sofrasýn da baðdaç kurmadýn
devr-i alemde bir baþka çaldý neyin ama duymadý ne Ulus nede Çankaya
bilrim dostlarýn yýrtmacsýz caket sýrtlýðý can bellediklerin bir para telaþýnda dayanmadý yüreðin , dayanmaz ki bir yürek
yobaz taþa tutturdu ardýnda tenekeler, giydin göz göre göre o deli gömleðini
daha dün seyrettim paraya allah diye tapan bir çeþit yaratýðý