Akþamlarý Bir garip hüzün çöker sineme. Bir ölü bir diri. Bazen hayal bazen düþ, Yaðarým akþamlarý, Kanarým gece doðarken...
-II-
Ay Yanarken
Akþamlarý Bir garip hüzün batar sineme. Bulutlar karacalý Karanlýk yýlgýn Sancýlar sýzýlý. Baykuþlar konuyor Rüyâ âlemindeki gariban konaðýma. Bir kefen artýðý, Bir su þýrýltýsý. Ve ardýndan Kahpe kokular duyarým. Kendimden geçerken, Mûcize ülkesinin Billûr bakýþlý güzeline. Doyarcasýna bakarým...
-III-
Ay Batarken
Akþamlarý Bir garip hüzün yanar sinemde Öylece düþerim elden ayaktan Yaþlanýr, kabuslanýr solarým. Elime diken batmýþ! Diðerinde gonca var. Baþucumda ondörtlü. Ben de ise ziyân var Bedenimde hicrân var Gençliðimde hicret, Sokaklarda savaþ var Haykýrýrým; ’Ben aþk cellâdýyým’
-IV-
Ay Ölürken
Akþamlarý Bir garip hüzün kopar sinemde. Sadece düþlerken bir kaç mevsimi; Yorgunum. Sýðamýyorum mahþere Hazânlarda buyarým. Feryâdým kendimedir Adým bahar takýlýr Donarým yaz aylarýnda Saldýrýrken eyâhýma; Kar yaðarým. Donarým! Mâteme atýlýr, salýnýrým yarýna. Dolanýrken menderesler Kuytulu kaderimde; Ayaða kalkarým Erkekçe! Sonra düþerim Yüzüstü Belki de ölürüm...
15.03.2006 22:57:00
Yýlmaz Helimergin
Sosyal Medyada Paylaşın:
helimergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.