ÖLDÜRÜLEN AŞK-MIYDI BU SON ŞİİRDE

Ya sonra
Küserse kelimeler
kýsýrlaþýr-sa gözlerim
Gözyaþým olur musun ...

Nasýl bir öfke bu
Ürkek dudaðý cesur
Azý diþlerini geçirse de ucundan
Kuduz olmuþ aylar salyalarýný gizliyor

O mavi ki
Cebin den çýkardýðý elleri ürkek
Dilindeki sürgüyü aralasa da þimþekler
Doðuracak bir kadýn edasýnda kasýklarý

Kýlý kýrk yaran bakýþlarý dizginsiz
Körpe bir gelin edasýnda elleri kýnalý
Islatýrken altýný bir bavul dolusu umutlarý
Sýrtýndan mý vuruyor hayat, kim bilir

Ne de olsa
Dilsiz yaðmurlar aðýt içinde
Kötürüm sokaklar patavatsýz
Yüzlerce adýmlar geçiyor üzerinden

Öfkesi boyundan büyük
Canýný bu derece sýkan kim
Ýsimsiz bir aþkýn doðum gününde
Irzýna gecen masalýný kirleten kim kimdi

Ey çorak topraklarýn sevgilisi…
Mavi
Islat dudaðýný kavrulan dudaðýmla
Bir sevda daha mý yetim kalacak bu masalda
Yoksa ölen aþk mýydý bu son mýsrada…

Remziye ÇELÝK

Þiirime uður böceðini layýk gören deðerli seçici kurula çok teþekkür ediyorum saygýlar.


Sosyal Medyada Paylaşın: