Mahallemiz fakir fukara dolu Unuttuk kendimizi, Dert babasý gibi,
Az bir odun, kömür almýþýz Ona yardým buna yardým Elektirik,su, þu bu derken Kara listeye düþtü adým, Bir askeri ücretti aldýðým,
Mor uykusuz gözlerle Geçtim aynanýn karþýsýna Attým elimi cebe üç beþ metelik Uzun uzun daldým
Þimdi Ulaþ kardeþim ÞATO kafededir, Murat Ali turizimle giderim Ýyi adamdýr niyazi usta, Bakmaz öyle üç beþ kuruþa Bir köþe de açtý masa,
Dalýp gittim vuslata Yüreðimi týrmalayan sevdalara O gittiðinden beri Hiç bir þehre sýðamadým Ah benim Zülfükar karanlýðým, Bir tek sen yanýmdan ayrýlmadýn
Aðýr aðýr iniyor gözlerime perde ULAÞ gardaþ Ulaþ, düþmeden bir yerde. Ulaþ Ancak sen götürürsün mahalleye. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKUP ŞAHİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.