HATIRALARINDAN DAMI AĞIRLAŞMIŞ BİR EV..1902_1988

BÝR RUM KIZININ TÜRK SUBAYINA AÞKI...


Bir gün olur da yolun düþerse Ýstanbul’da Çengelköy’e,
Uðra be mahallemize ,sevdiceðim anýlarýmýzý bir tazele
Kaldýr bir bak ,baþýný eski bir ev,hatýralardan aðýrlaþmýþ damý,
Ýþte o hatýralarda,býraktým sana þu gözyaþlarýmý....


Bir gün olur da hayalim,düþerse aklýna,akarsa gözbebeklerine
Hatýrla be sevdiðim,mezhep ,kültür,oldu ayrýlýk,azarlandýk,
Tabularý yýkamadýk,yargýsýz infazla masum aþk müebbet oldu,
Ýþte o hatýra dolu evde ,býraktým sana þu hasretimi...


Bir gün olurda yorgun gemin,rota kýrarsa Çengelköy iskelesine,
Unutma be sevdiceðim git o evin,yasemin, hanýmeli dolu bahçesine,
Eski diye burun kývýrdýklarý,o evin her tahtasýnda çivili bu yaþadýklarým,
Ýþte o hatýra dolu evde,yapýldý sana bu sevda dolu þarkýlarým...


Bir gün olurda gülümserse ,sana bir çift göz,yakalarsa omuzlarýndan,
O bahçende beni de ,kokla be sevdiceðim,düþüne biraz beni de yatýr,
Kahven caným..diyen sesi ,duyana kadar,bir kahve piþimi kadar,
Ýþte o hatýra dolu evde býraktým sadece sen olan aþkýmý...

SADECE SEN OLAN AÞK KENDÝNÝ YALNIZLIÐINA BIRAKTI..
ARADA DÜÞLE BE SEVDA ÇÝÇEÐÝM DÜÞLE...


TAÞ MERDÝVENLERÝNDE SOLUKLANDIÐINDA.....






Þu kasvetli sadece evin bahçesine bakan odada niye kendimi hapsettim?

Git melimiyim?
sadece ve sadece anýlarýma uðrasam yeter,anýlarýn kapýsýný çalayým,
gençliðim eyvah demesin yaþlandýðým da hesap sormasýn sadece o anýlarýmý kucaklayayým

Evet,yarýn erkenden gideceðim ,son kararým mý?evet evet son kararým..


MEMLEKETÝM ONUN YAÞADIÐI YERDÝR BENÝM

ADIMI ELEFTHERÝA KOYMUÞLAR BENÝM ÖZGÜRLÜK YAZAR MOTTOSUNDA
1902_1998



Sosyal Medyada Paylaşın: