hazan

gözlerin parýltýsý akþam hazanýnda
yokluðun adýný koyamadým
yazamadým sensizliði mýsralara
hep ardýndan bakacak deðilim
gidiþin gibi karanlýk ufuklarda
anlamý olmalý sessizliðin..
dudaklarým çorak toprak gibi
bir baþýma kalmýþ umutlarým
çoktan terketti beni bu þehir..
yasaklý bir mahkum gibi
duvarlarý yýkmak isterdim
yüreðimdeki isyana...
sana düne bugüne deðil sitemim..
yaþanmýþlýklara..kayboluþlara
þimdi ayrýlýk vakti
kayýp gidiyor ellerin ..
tenin tenimden uzak..ellerim titrek
ve suskun yüreðim daraðacýnda
kapatýyor gözlerini
sessiz çýðlýklarda...
Sosyal Medyada Paylaşın: