ne bileyim iþte, öyle bir þey yalan gibi, gerçek gibi ayýrt edemediðimiz çizgi vardý ya hani biz hep o çizginin üstününde yürürüz bir yanýmýz deniz bir yanýmýz hayat.
bir yudum alýrýz plastik þiþeden sonra da patlamayana kadar þiþeriz ya hani küçlür gözümüzde daðlar küçüldük küçüleceðimiz kadar da çocuk olamadýk
kývýrcýk saçlarýmýz vardý ya þimdi hep dümdüz yeri gözsterir gözlerimize ayak uçlarýmýza takýlýr gideriz yol hep geriye yürür de bir yere varamayýz.
sonra çok yorulur uyuruz güneþle beraber bir tül örteriz yüzümüze siyah beyaz gösterir sabaha dek ve sabahla tüm renkler yerine gelir.
ne bileyim iþte, öyle bir þey yalan gibi gerçek gibi Sosyal Medyada Paylaşın:
Meçhulim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.