YALNIZLIĞIMLA BAŞ BAŞA
Bugün uyandýðýmda sol yanýmda bir burukluk vardý,
Anladým ki yalnýzlýðým vuruyordu yüreðime usul usul
Sen vardýn,gözlerin vardý,ellerin vardý yarýnlarýmda
Hep kalacaktýn da oysa..
Anladým ki sen gitmiþtin çoktan,baþka yalnýzlýk mahkumlarýna
Bende bir þeyler yapmalýydým senden kalanlara!
Bugün ellerimden tutup sinemaya gideyim mesela
Þöyle kalbinin sessiz taraflarýndan izleyeyim yalnýzlýðýmý
Ya da alayým oltamý gideyim deniz kenarýna
Deniz mavisi gözlerini tutayým derin sularda,
Ya da oturup evimde,
Bir kahve alýp geçeyim cam kenarýna.
Bir fincan aþk içeyim kýrk yýl hatýrý olandan
Belki hatýrým kalýr sende,
Belki özlersin de...
Bir fincan da sen içersin hasretle,þöyle bol köpüklü..
Yok yok …Avuntulara kapýlmadan yine uyuyayým en iyisi
Belki rüyalarýmda yaþatýrsýn bana senli mutluluklarý
Nasýlsa yalanýn içinde yalan besleniyor bu ömürde.
Yaþattýðýn acýlarýn intikamýný alýrým kabusun olup,
Kim bilir belki yine kýyamam bakýþlarýna
Yine canýmý alýr da o bakýþlarýn sende kurtulursun bende en sonunda…
Özlem Þengül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.