TUT ELİMDEN BABAM

Karýncalarýn gölgesi olur mu baba
Kuþlar terler mi peki
Yorulur mu balýklar yüzerken
Vazgeçer mi mavilerden kýzýn

Çocukluðumun lale bahçelerini özledim baba
Oysa sevmezdim laleri bilirsin
Karanfillerdi hep favorim
Bir de papatyalar
Saflýðýn temizliðin si mgesi
Fal bakmak uðruna kopardýlar taç yapraklarýný
Karanfiller iþte onu sorma hiç
Duyumsayamýyorum ki kokularýný
Sahtelerini yetiþtirmiþler serelarda
Her rengi var ama sahte hepsi baba…

Çatýsý akan bir evimiz vardý
Annem elinde leðenler akan yerlerine koyardý
Çýkardýn kiremitlerini ellemeye
Düþeceksin diye korkardým
Apartman katý hayal ederdim
Þöyle ara kat olmalý
Öyle bir yerde oturuyorum þimdi
Çatým akmýyor ama
Yüreðim damla damla akýyor baba
Onaran da yok..
Leðende koyan

Þanslý çocukmuþum, bilmezdim
Bakkala yazdýrdýðýmýz bir defterimiz yoktu
Para elimde bir kusurdu sanki
Arkadaþlarýmýn borç defterleri yanýnda
Utanýrdým, bilir misin baba
Paramýz olduðu için..
Ve hatýrlar mýsýn annem bir çuval patates alacaðým demiþti
Nasýl da kýzmýþtýn
Komþularýmýz zar zor bir kilo alýrken
Çok ayýp demiþtin..
Anlamamýþtým ki hiç seni

Kýþ gelmeden tonla odunumuz kömürümüz
Çýtýr çýtýr yanan sobamýz
Birde kaynayan hep çayýmýz
Üþümezdik hiç
Sarýlýrdýk yatakta kardeþler birbirine
Ayrý deðildi odalarýmýz
Yataklarýmýz
Sýcacýktý çatýmýzýn altý
Çok özledim baba…

Mutsuz deðilim de baba desem
Anlarsýn gözlerimden bilirim
Bir gün yine demiþtin ki unutma kýzým
Ýnsan güçlü olmalý her þartta
Gülerken, iyiyken, yerken içerken çoktur dostun
Hele düþmeye gör
Olmaz arayanýn, dost dediklerin tanýrsýn
Bil bunlarý
Taný insaný
Ver ona göre deðeri
Güçlü ol, yýkýlma, þaþýrma
Haklýymýþsýn, yarým yüzyýla gelen yaþýmda anladým
Tecrübe yaþayarak kazanýlýyor
Söylemler lafta kalýyor
Ne azmýþ dostum, ne çoktular halbuki eðlenirken, gülerken

Baba!
Babam ihtiyacým var sana
Anlatacaklarýna, tecrübelerine
Bu kýzýn var ya senin hala çocuk saflýðýnda
Ve hala kendi gibi biliyor insaný
Bakma güldüðüne, asiliðine, inatçýlýðýna
Güçlü gibi göründüðüne
Göðsüne ihtiyacým var baba
Kokuna, lafýna, sözüne
Söz dinleyeceðim bu sefer seni
Beceremedim insan tanýmayý
Yanýlýyor
Üzülüyor
Kýrýlýyor
Yanýyor, kül oluyor
Küllerden doðar mýyým tekrar baba
Haydi söyle bana
Haydi tut yine yanaklarýmdan
Bak gözlerimin içine sevgiyle
Kaþlarýn çatýk olsa da…
Yüreðini görür kýzýn merak etme..
Þýmarmaz da…
Sosyal Medyada Paylaşın: