UTANSIN
Kendi öz yurdumda ben miyim garip?
Beni bir köþeye atan utansýn
Eðilmiyor diye,kurdu hor görüp,
Ýti el üstünde tutan utansýn!..
Oðlumuz sokaða itiliyorken,
Ve kanýna zehir katýlýyorken
Yolda kýzlarýmýz satýlýyorken
Yataðýnda rahat yatan utansýn!..
Ne caným mühimdi,ne de rahatým
Ne kaným kýymetli,ne de hayatým
Ne bedelim vardý,ne de fiyatým
Beni üç kuruþa satan utansýn!..
Ben asiydim,ýslah edemezlerdi
Kurtlarýn üstüne gidemezlerdi
Böyle koyun gibi güdemezlerdi
Beni bu sürüye katan utansýn!..
Namusumuza el uzatan varsa,
Böyle durur muyduk,dünyalar dursa
Þu bayrak yerlerde çiðneniyorsa
Ayaða kalkmayan vatan utansýn
“Bu devri yýkmayan vatan utansýn!..”
Ali kýnýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.