Yokluðun çarpýk düþüncenin kara iþtiyaklýðýndan Bir adým gitmezliðinde donup kalýyor Kör olasý her iþten anlayan benliðimizde Susuz çöllerin ifadesindeyiz
Bu sevgiye, þafak geceden direnir aðrýmaya Göðün topuklarýný döven bulutlarýn Utanç griliðine zaten sýðýnmýþ Belki yaðmur salacak topraðýn kuruluðuna Ama sen Yeþilin gizeminde kal
Biz bu güne ne kadar soluklansak ta Düne açýlýr bin bir dileðin var oluþu Doðrudan yaþamýn içine çýkar Anlamadýn ki
Senliyken umutlarým Kim bilir bize de aþk denekleþir iki adým ötede Hayrýn þerde görüldüðüne Nasýl inansýn sende býraktýðým yüreðim derken
Var… Vebal ipini sen çek gecenin kahpe karasýna Üzerinde taþýdýðýn suçunu býrakarak Altýnda yine gül yüzüm çýkar… Unutma ey! sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.