kar beyazý
hiç olmadý bahar tadýnda renklerim
yüreðim hep yaralý !
rüzgar savurdukça daðýldý sýzýlarým
kimi gülüp geçti kimi çiðnedi acýmadan
acýnýn en can alaný
hep iz býraktý yüreðimde
ne ellerim yetti sarmaya
nede gözyaþlarým
yitik zamanlar oldu geri dönmeyen
döndüremediklerim
içimde ukte kalan yarým vedalar
hiç özenmedim gülün kokusuna
üzerime sinen kokun varken
zifiri karanlýk gecelerde
ne ay nede yýldýzlarým oldu
sevmedim yakamoz mavilerini
sevemedim gözlerinin elasýndan baþka
hep hayaldi sensiz ömrüm
en güzel yýllarým yitik
gece dönerken güne ardýnda kaldý dünlerim
yazdýðým satýrlarda aradým adýný
yýrtýlmýþ yada gözyaþlarýyla silinmiþ
caným yana yana haykýrdým
benim hiç senim olmadý
ne baharlarým nede yazým
þimdi beyazlar içinde
musalla taþýnda
gözlerini arýyor gözlerim
kaybolmadan elasýnda
bak gözlerime
sür ellerini kapat gözlerimi
son bir buse kondur alnýma
ve kapansýn kefen beyazý düþlerim..
12.03.2013