AYNI TOPRAĞIN ÇOCUKLARI
AYNI TOPRAÐIN ÇOCUKLARI
Seninle ben
Ayný topraðýn çocuklarýyýz.
Suyumuz ayný havamýz ayný
Yediðimiz ayný içtiðimiz ayný
Seninle ben
Ayný tarhananýn çocuklarýyýz
En fazla benimki beyaz
Seninki kýrmýzý
Benimki bayraðýmýzda ay ise
Seninki yýldýzý
Seninle biz
Ayný hüznün çocuklarýyýz
Ayný gecenin, ayný gündüzün
Ayný ülkünün ayný türkünün
Sazýmýz, sözümüz ayný
Özümüz, gönlümüz ayný
Sen de hüzünlenirsin ayný türküde
Ben de
Sizin orada da dört mevsim yaþanýr
Bizim burada da
Sizin orada da yazlar sýcak kýþlar soðuktur
Bizim burada da
Ýki de bahar olur arada
Bir de bizim baharýmýz olmasýn mý?
Sen bilmesen de ben
Her gece dualar yolluyorum gökyüzüne
Ellerimi alýp yüzüme
Beþinci mevsim olsun
Adý da senin adýndan olsun, diyorum
Ama önce
Dilimi bütün kirlerden aklýyorum.
Çünkü sen aksýn, paksýn
Gönlümden baþkasýna yasaksýn
Neden mi ?
Çünkü ben seni seviyorum
Ve adýný hiç sesli söylemiyorum
Gönlümün dediðini dilime yasaklýyorum
Ve bir gün gelirsin diye
Seni ben gönlümün en nadide yerinde Saklýyorum.
Gözle gönlün arasýnda var bir köprü
Yolu ince, yolu çok dar,
Arada uðrak yeri sadece kalp var.
Duy beni duy , ey yar !
Gönlümden gönlüne bir mesaj var.
Özümüz ayný
Sözümüz ayný
Gönlümüz ayný
Gel ,
Gel de
Kavuþalým gayrý
SÝNAN ÖZMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.