SEN VARSIN!

( Benim annem bir ümmiydi, fakat bu, onun ruhumu seksen bin filozoftan daha sýký yoðurmasýna asla mani deðildi. )





Anne!
Artýk oyuncaklarým yok.
Kara trenim,
Tetiði tutmayan tabancam,
Tekerleksiz yarýþ arabam,
Ve meteliksiz kumbaram
Yok.
Sen de yoksun.



Anne!
Artýk oyuncaklarla oynamýyorum.
Anlayýþlý bir eþim,
Akýllý bir oðlum,
Dünyalar tatlýsý iki kýzým,
Saygýn bir iþim,
Hatýrý sayýlýr müþterilerim,
Ýtibarým
Ve de parlak bir geleceðim var
Sanýrým.
Lakin sen yoksun.



Anne!
Ben büyüdüm.
Oyuncaklarým da büyüdü benimle.
Þehrin fena sayýlmayacak bir yerinde
Ýki katlý geniþ bir ofisim,
Ayaðýmý yerden kesen bir arabam,
Baþýmý sokacak mütevazi bir evim,
Ve gençken hani þu hiç olmayan takým elbiselerim
Var.
Ama söyle bana anne
Neye yarar bütün bunlar?
Sen yoksun.



Anne!
Aslýnda sen varsýn
Nasýl desem
Baþ koyduðum yastýkta sen,
Giydiðim kazakta,
Yataðýmda,
Yorganýmda,
Duvarýmda sen,
Çocuklarýma her bakýþýmda,
Eþime davranýþýmda,
Hayata adanmýþlýðýmda,
Ýnsana aldanmýþlýðýmda,
Ve en yýkýcý günümde bile
Vakârýmda
Ve umursamazlýðýmda
Sen varsýn.



Güzel anam!
Elbette sen varsýn.
Yatmadan önce gözlerimi her kapatýþýmda sen,
Yetim çocuklarýn baþýný okþayýþýmda,
Bir garibi evimde aðýrlayýþýmda,
Zulme uðrayandan yana oluþumda,
Zalime baþkaldýrýþýmda sen,
Sahilde denize taþ atýþýmda,
Yalnýzlýðýmda,
Suskunluðumda,
Periþanlýðýmda
Ama en çok da
En çaresiz anýmda bile
Onurumla
Kendi ayaklarýmýn üzerinde doðruluþumda
Yani tüm kývrýmlarýyla yoðruluþumda
Sen varsýn.



Caným annem!
Muhakkak sen varsýn.
Nietzsche’yi yorumlayýþýmda sen,
Sartre’ý ve Camus’u okuyuþumda,
Descartes ile Pascal arasýnda mekik dokuyuþumda,
Ýkbal gibi, Batý ormanýnda kaybolmayýþýmda,
Mevlânâ’da bir mum gibi yanýþýmda,
Ve Yunus gibi kendimi arayýþýmda sen,
Ýrfanýmda,
Ýhlasýmda,
Ýmanýmda
Velhasýl
Her yanýmda
Sen varsýn



Anacýðým!
Gerçekten de
Sen varsýn.
Kur’an’ý anlayýþýmda sen,
Muhammed Mustafa’yý tanýyýþýmda,
Varlýðýn anlamýný kavrayýþýmda,
Bir gülü koklayýþýmda,
Bir tene dokunuþumda,
Bir duada yakarýþýmda,
Göz yaþlarýmda sen,
Acýlarýmda,
Tutkularýmda,
Ve en bozguna uðramýþ yanýmla bile
Allah’a tutunuþumda
Yani her þeyimle ben oluþumda
Sen varsýn.



TURGAY EVREN


Sosyal Medyada Paylaşın: