Ali Er boğana!
Alevi olmaya, âli gerekli,
Bil ki senden olmaz, Ali’m alevi.
Hani nerelerde, haydar yürekli?
Meðer mert bildiðim, korkak bedevi.
Bizden yýllar önce, geçti siyaset,
Er meydaný dedik, kaçtýn nihayet,
Ýnsan olanlarý, sanma þikâyet,
Hayvaný neylesin, almaz cem evi.
Rivayetler belki, hoþ gelir size,
Amma Âli vermez, bilesin vize,
Pir sultan meþrebi, uyardý bize,
Ýnsandýr meyhane, gönül dem evi.
Yezitlik yaparken, yiðit edene,
Cana zarar verdin, deðil bedene,
Bilmiyorsan git de, sor ki dedene,
Hasan Hüseyin kim, kimdir emevi?
Âli ki Âlinin, özüdür bizde,
Âlâya götürür bastýðým izde,
Hayal kýrýklýðý yaþadým sizde,
Diline dolanmýþ, can kurban sevi.
Senin gibilerde, yok diye ökçe,
Cinler þirin oldu, þeytanlar gökçe,
Hacýbektaþ kýzgýn, Yunus’ta öfke,
Kahýr yaðdýrýrken, Ahmet Yesevi.
Benlik daðý deðil, bu derin vadi,
Velayet Ali’de, ne bilsin adi,
Haydar meþrepliysen, göster be haydi,
Gölge varlýðýnda, evrence devi.
Pirine verdiðin, ikrar öylemi,
Hazreti bilenler, yutmaz söylemi,
Silsilede edep, töre böyle mi?
Bu yolun erkâný, Haktýr gereði.
Dünya senin olsa, kime ne fayda,
Ne Ali ne ersin, deðer mi kayda,
Sen kendini yine, Âdemden say da,
Tavþanda bulunmaz, aslan yüreði.
Sormama ne gerek, ehlibeyt kimdi,
Senin dýþýn belki, benim içimdi,
On iki imamla, yaralý þimdi,
Seni uyarmaktýr, say ki görevi.
12.03.2013…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.