Susmak en büyük erdemdir derlerdi bir zamanlar.. Þimdi kelimelerim benden habersiz dökükülüyor dudaklarýmdan, Dün cümleler kuramazken, Bugün kitaplar yazýyorum hissetiklerime.. Yine de yetmiyor. Hep bir eksiklik, anlaþýlmamazlýk..
Mutsuzluk her noktasýna iþlemiþ yazýlarýmýn.. Virgüllerim daralan nefesime bi es oluvermiþ.. Ve ben hala anlatamamýþým derdimi o duygu geçmeyen acýmasýz kalbine..
Olmamýþ iþte yapamamýþým.. Ne ben sevdiðimi söyleyebilmiþim.. Nede sen þu susmak bilmeyen kalbime çare olabilmiþsin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
lugnese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.