Ağladık

dedi ki ;





yaðmurda kollarý açýp yürümeyi seviyorum
bir kaç kiþi de yürüyor ara sokaklara doðru
bir kaç renkli ýþýk yansýmasý damlalar
ben mavi pabuçlu marlen’li kadýn
geceden geçip
duvar gölgesine býrakýyorum uzun saçlarýmý



gitar telleri dar aðacýna dönüþüyor
gözkapaklarým devrik


/


ruhumu saran tortu ahþap güvesi
sönük yýldýzlar
uzakta gemi sisleri
denizde rüzgar

ben böyle
kýyýlarda can çekiþen balýklar gibiyim


dedim ki;


bað bozumuna eðik bakýþlarýmýz
mutlu mevsimler yoktur, mutsuz insan adýmlarýnda
ve ardýþýk çatýþma baþlamýþsa nehirlerde


ölüm bir gün sonu buhar selasý



yanardað eriyiðinde tutuþma
kaybolan kuþlarýn çýðlýðý
toprakta tamtam sesleri
aþkla dönen semazen duasý
bir sinegog çaný


/

ne çok yýldýz aðladý hasat mevsimi
yüzümüzün yarýsý kayýpken
ellerimiz karýnca uyuþukluðu
üþüdük nehirlerin intihar ediþine



dedi ki;


yaðmur dindi arkadaþým
sokaðýn sonunda tanrý
aðlayalým mý


aðladýk...











lacivert

Sosyal Medyada Paylaşın: