Gecenin tam ortasý bir el deðdi uykuma “Ben geçmiþin” diyordu kirpiðim nasýl yuma? Ýçimi dökmek geldi kordondaki zakkuma Boðazýmda kör düðüm sözümü týkýyorken
Ben denize aðladým dalga vurdu kumsala Kopup kaçtý deryadan martýlar kondu dala Ýçimde çok þey öldü nevruza günler kala Gök doðum sancýsýndan etrafý yakýyorken
Ýnanýn ben demedim kalbimdeki ses gitti Taþýmadý yükümü maviler isyan etti Yaðmur yüklü bulutlar gelip tepemde bitti Avucumda gözyaþý yüzümü yýkýyorken
BOZOK KIZI kin nedir anmýyordun tezinde Sevgi denen ilahý büyütürken gözünde Dile gelmez dertlerin kaynar gönül közünde Eksiltmeden feleðin günbegün ekiyorken
Aliye UYANIK ( BOZOK KIZI )
10.03.2013/ Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.