Ey gönül neden bitapsýn, ne oldu kavuþma arzun Týkandýnsa yar yolunda sabret sen Mevla’m kerimdir Küsme karaya boyanýr yedi kat Sema’yla arzýn Sýyrýl kabuktan alemi seyret sen Mevla’m kerimdir
Hangi günün eskimedi zaman çarkýnda dönerken Ezile büzüle türlü hallere girip çýkarken Belki özünü ister aþk seni bin parça bölerken Býrakýp benliði yarda haþr’et sen Mevla’m kerimdir
Aþkýn hasretten uzletten baþka neyi var diyorsun Görmeden sevda çektiðin canan hani yar diyorsun Görmek istesen her yerde hala neden zor diyorsun Aklý izan için iste nusret sen Mevla’m kerimdir
Kahretme sakýn kendini, aþkta yoktur usta çýrak Sevmek için hiç zorlanma gönlü sevilmeye býrak Umut kapýsýnda bekle nasibini düþme firak Ne düþse paya ol razý þükret sen Mevla’m kerimdir
Sýrlýses sakýn gönülden anlamayana baðlanma Aþký aþýklar anlar her öne gelene aðlanma Kim ne derse desin durma yalan dolanla eðlenme Karýnca kaderince et gayret sen Mevla’m kerimdir
SIRLISES
NUSRET: yardým Sosyal Medyada Paylaşın:
BİLAL TEKİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.