onlar daðlarýn arasýnda ekmek arýyan can,, onlar toprak için canýný hiç düþünmeden veren ülkemin yiðit kadýnlarý
onlarýn avuçlarý hep nasýrlý kaldý kerem tanýmadý amma sanman ki manikür bilmez pedükür tanýmaz yoksuluktan onlar kara taþlarý umut diye kor gövdeye saran ülkemin yiðit kadýnlarý
onlarýn üstü baþý çamur gözleri iri yoksul görünce öküz gibi bakmayýn hor görmeyin beyler üþümüþ bedeni belki teni çatladý ne derdi var hiç sordunuz mu
onlar deðil mi bizi emdiren sýcak koynunda büyüten gözlerin de uyku akan onlar deðil mi beyler bizim anamýz kadýn deðil mi kadýnlarý hýrpalamayýn
ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.