Dün gece üzüntülerimle andým seni dinle sana söyleyeceklerim var kim bilir heyecanlanýrmýsýn sevinirmisin bilemem artýk hiç görmeyeceksin beni sevgisizligin içimde bir birikimdi sanmaki acýlarým þuan dindi yaþanan herþey yüreðimde gizli öyleki gülün dikeni gibi batýyorsun baðrýma kederim öfkeye öfkem isyana isyanýmsa baþ kaldýrýyor yalanlarýna evet kararýmý verdim dün gece hüzünle baþladým sana olan bu son þiirime yaþadýklarým sanki dram sanki iþkence sevinç ve hüzünlerim döndü nefrete seninle herþey yaþandý hayal içinde umutlarým söndü ýþýldayan ufkun içinde boyun eðdim anlamsýz aþk felsefesine gidiyorum yarýnlarý olmayan karanlýk düþlere aþkýn ötesi olan inandýðým kadere
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat çorumlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.