birgün yol çizgilerine yenilince yazgým, seni hayat kadar özleyeceðim. dut pekmezi ve kýzarmýþ ekmekli sabahlarý, çocukluktan alýnmýþ ödünç gülüþlerini, canýma can katan sarýlýþlarýný arayacaðým ama olmayacaksýn...
izleðime kopyaladýðým anýlara koþacaðým ayný filmi býkmadan her gece izler gibi sana benzeteceðim bazý kadýnlarý, ama hiçbiri sen olmayacaksýn....
en yanlýþ doðrumdun,hayat veren yasaðýmdýn! yazgýmýn hüzünlü sayfalarýnda büyüttüm seni, içime yaptýðým yolculuktun, adressiz kentlerde, sensizlik bir mavzer gibi saplanacak canevime, yaram kanayacak, öleceðim çok uzaklarda, sen olmayacaksýn....
solcu deðilim ama sol yaným senin, kaysý kokulu kentin canlarýný seninle sevdim, Karslý acýlarýný, Yozgatlý çilelerini bölüþtük, Bodrum’a yaz gelecek yine, petrolkent cehennemi iki kere tutuklarken beni, sen olmayacaksýn...
ne olurdu sonsuzluða yürüseydik özgürce, iþ dönüþü ben balýk, sen de ekmek alsaydýn, yine sigara için azarlasaydýn beni, ve hep kadýným olsaydýn mahþer ötesi... ...
6 Nisan 2010 Bodrum Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.