Ýnsan bu, en güzel yarattý Allah,
Ruhu söz vermiþti, Yüce Rabbine.
Def edip gafleti, ermeli vallah,
Sýmsýký sarýlýp, Rabbin ipine.
Rab "Ol" der, canlanýr dirilir toprak,
Anadan doðar, insan dal ve yaprak.
Mayasý üstünde, et kemik yürür,
Gün gelirde döner, aslýnda çürür.
Herkese ayný deðil, ömür bir sýr,
Amel var bereket, amel var kýsýr.
Hayýr doldur heybene, þimdi bir bir.
Cennet hangisinde, saklý kim bilir.
Ýnsan bu, finali var son nefeste,
Çalýþ sýnava, can varken kafeste.
Hazýr mýyýz, ecel basarsa zile,
Þefaat siz ermek, zordur menzile.
Þeytanla nefis, düþmaný her kulun,
Her köþesinde tuzak, nurlu yolun.
Þaþýrma insana, her þeyi bekle,
Sabrý kanaati, hayrýna ekle.
Ýnsan olana, yakýþýr hidayet,
Kuran çaðlara ýþýk, ayet ayet.
Gönül’e yaktým, teblið meþalemi,
Kucaklasýn kulu, cennet âlemi.
Ýnsan bu, hayrýn þerrin de dostu,
Toplar durur, dünyaya yaymýþ postu.
Arama motoru, akýl ve fikir,
Unutmasýn Rabbi, eylesin zikir.
Mar.13