Çocuktum
Yerinde durmaz ayaktým
Dýþarýdayken bedenim
Annemin etekleri durdururdu hýzýmý ancak
Küçüktüm
Bana kocaman gelmezdi dünya
Top gibi görünürdü gözlerime her þey
Oyundu
Aðlamaktý
Düþmekti
Çamura batmaktý sabahtan akþama iþim
Çocuktum
Kurardým tek baþýma akla gelmez hayal
Her daða hayrandým
Her yeþile þiir gibi
Her bahara serçe kuþlarý gibi sevinirdim
Küçüktüm
Adýmlarýmý engelleyen bir güç yoktu
Heyecanýma
Yaramazlýðýma yenilirdi büyükler(im)
Ve en çok kedilerle sýrdaþ
Kelebeklerle en iyi arkadaþtým
Evet bir zamanlar
Hem çocuk hem küçüktüm
Özgürlüðümün þen þakrak keyfinde