Geldi bahar aðaçlar çiçek açtý,
Sevincinden kýpýrdadý topraklar.
Kalmaz insanlarda,ne gam,ne/keder,
Bütün doðada bak bir canlýlýk var..
Çiftçi tarlasýnýn yolunu tutmuþ,
Türküsü dilinde gamýn unutmuþ.
Uzanmýþ asmalý köþk gölgesine,
Bir yýllýk sitresi bir/günde atmýþ..
Çoban sürüsünü önüne katmýþ,
Giymiþ çeketini,yamçýsýn atmýþ.
Kavalý elinde havasýn tutmuþ,
Üzüntü,kederi arkaya atmýþ..
Gençlik kaný ile bahar birleþmiþ,
Almýþ sevgiliyi yolda söyleþmiþ.
Mutluluktan sanki gözü kör olmuþ,
Görmemiþ yýlaný üstüne basmýþ..
Yetmiþlik ninenin beli doðrulmuþ,
Atmýþ yaþmaðýn saçýn savurmuþ.
Ilgýt,ýlgýt esen seher yelleri,
Nineyi onbeþli çaða getirmiþ..
Baðlara,bayýrlara dik bir gözünü
Topluyor Arýlar çiçek özünü
DURAK burda baðla yeter sözünü
Miski amber kokan kýrlara yürü
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.