bir zamanlar kul aþkýný ey yüce tanrým ben sönmeyen volkan ateþi sandým yandýkça yürek kül oldu ömrüm gördüm ki bu dünya da boþa oyalandým ******** anladým ki bu dünyada , yalanmýþ yalan her þey sevdalara boþa aldandým yaþadýkça öðrendikçe tek ilahi aþký ben kalbimde buldum , yalnýzca ondan haz aldým *********** ah de sen de vefa da sen de büyüklük narýnýn altýnda ezildim ,ben nasýlda yanýldým ufalandým....... senin o büyüklük heybetin var ya ne dünya da nede kainat da sýr düðümü çözmekten ben yol alamadým
****** senin cennetin var ya iþte azabýn cehennemin biri yerküre biri gökkubbe , semahýn sýrrý , bu bir mucize ben þaþtým kaldým bu dünyada bir çözüm yolu hiç bulamadým ***
çare varmý þu gönlümdeki yangýnlardaki ateþe cennetden varsa bir yerlerde perilerle hurilerle izin ver müsade et bende ulaþayým O gökteki minbere....
ceylan yýlmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
CEYLAN 17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.