deli gönül nereye gitsin
Karanlýkta pencereden bakan bir çift göz
Birini bekliyor ümitsizce, sessizce
Elinde sigarasý arada çeker içlice
Kýsýk türkü çalar sevdalý dertlice
Omuzlarý çökmüþ aðlýyor gizlice
Gizlice dedim ama belliydi yinede
Çünkü söyleniyordu kendi kendine
Yenilmiþ gibiydi zalim yýllarýn fendine
Sorabilseydim keþke ona derdi ne
Karanlýkta pencereden çýkan sitemli bir söz
Vay ki bana… .Eyvahlar bana diyordu
Çok üþümüþtü belli tir tir titriyordu
Beklediðinin geri gelmeyeceðini biliyordu
Ellerini ovuþturup gidip gidip geliyordu
Gidip geliyordu dedim ama belliydi kývrandýðý
Çýban yarasý gibi yaralarýnýn azdýðý
Belliydi küçücük tebessüme olan açlýðý
Sorabilseydim keþke neydi gözündeki hýçkýrýðý
Karanlýkta pencereden tüten içli bir köz
Ellerini baðrýna vuruyordu belli yanýyordu
Elleri baþýnda bir ileri bir geri sallýyordu
Sonra durup uzun, uzun uzaklara dalýyordu
Türküsü de ah! Nede dertli çalýyordu
Çalýyordu dedim ama çok eski türkülerden
Uzun hava yakýyordu içleri ta! derinlerden
Tanýyamadým ki acaba bu adam kimlerden
Sorabilseydim keþke kim gelecek nerelerden
Karanlýkta pencereden parlayan yýldýz
Baktým, baktým dostlarým birde ne göreyim
Ben aynada beni görmüþüm ne bileyim
Sevda bu hale düþürmüþ kimlere diyeyim
Söylen þimdi ben hangi meyleri içeyim
Ýçeyim dedim ama sarhoþa mey ne etsin
Mahsulüm mü var benim orak neler biçsin
Bilal sen seni bilemezsen bil ki hiçsin
Sorabilseydim keþke deli gönül nereye gitsin
BÝLAL TEKÝN(SIRLISES)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.