Külleri savuran rüzgardý.
kapýyý aralayan yine o.
adý rüzgar.
soy adý araladý.
tüm duygularý savurdu.
saða, sola.
vurduðu yerde izi kaldý
birazcýk da ah.
yalnýzlýðýna kavuþmasý umuduyla
geceye bir kadeh þarap ýsmarladý.
cadde, cadde, sokak, sokak. aradý.....
gözleri düþtü.... elleri titrek...
külleri savuran rüzgar
acýlarý kucaðýnda býraktý...
umudu, oda yarýna kaldý....
zavallý. toz bulutu.....
Sami Arlan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.