Mavi'ye Söylenmemişler II

Bir martýnýn sesiyle uyandým sabaha, gözlerim okyanus gibi gökyüzünde dolanmaya baþladý, evet seni buldum Mavi!
Yine senle kucaklaþtým, hiç oralý deðilsin hani...
Seni yazmak tüm mecâzi sýfatlarý alt üst etmek gibiydi
Bugünde þiirlerin nasibine ‘sen’ düþtün Mavi!

Yalnýzlýðýn ciðerlerime kadar iþlemesiyle sarýldýðým duman kokusuna hâyâlini fýsýldarken yakalýyorum kendimi Mavi!
Nice saðýr sessizliklerimin ardýna saklanan bakýþlarýnýn gölgesinde uçurduðum umud rüzgârlarý kalabalýða karýþmýþ, kaybolmuþ...

Sýrrým’dýn Mavi!
Adým’dýn,
Günümdün,
Suyumdun Mavi!

Öyle eksikken ben, tamamlayan sen!
Rafine bir sancýyla nöbet tutarken geceye, ölmekle yanmak arasý olan gözlerini çekip alýyorum içimden. Hüzne râm hâliyle intikâl ederken keder, kýþýn ayazýna býraktýðým yönünü bilmez hâlde koþan ben!
Ruhumun senden alacaðý var Mavi!

Soluðunu kestiðimiz bu Aþk’ta gün yüzüne çýkaramadýklarýmý dar aðacýnda sallandýran hâlsiz susuþlarýn...
Hiçliðime aldýrýþ etmeyen kente vedâ mýsralarýný sýralarken, köhne dizelerin arasýndan bir tebessümle kaldýrýyorum baþýmý.
Günâhý boynuna sevdanýn, bir gün ah’ý Mavi!

Þaþkýn dudaklarýmýn ucundan adýn fýrlýyor yine, yýllarýn kederini üstlenmiþken, izbeleþmiþ ömrüme bir gülüþlük ’sen’ yeter.
Nabzý düþüyor düþüncelerimin gidiþlerini biriktirdiðimden beri.
Hüzün adres deðiþtirmiyor Mavi,
Yüzün yine yaralýyor...
Ellerimdeki ince çizgiler bile kimsesizliðimi yüzüme yüzüme vururken,
Biliyorum;
Bu serkeþ hâlimin bir köþede yorgun düþeceðini,
Ve biliyorum;
Baðý dolanmýþ gönlümün ilmeði sende Mavi!

Sýrýlsýklam bir özleme teðet geçerken hasret dolu sözlerim.
Ve meyilliyken gece düþlerimi deþmeye,
Kirpiklerimin arasýndan gizliden gizliye akan dizeler yüreðimin baðrýna batýyor.
Yine hangi hüznü barýndýrýyor bakýþlarýn Mavi?
Ve and olsun ki güne;
Sen gittin gideli.
Benim gurbetim hiç deðiþmedi Mavi!

Beyza ALÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: