çekilir pencerene perdeler. ya karanlýk iner ya da kepenk iner gözlerime. þehir boþluk ki girdaba girmiþ bir sonsuzluk. adýný sayýklasam, desem ki Ah! adýný anmaktan da yorgunum düþüp izini aradýðým gibi gecelerden daha karanlýk umut gündüzü hiç görmüyor gözüm. adýný sayýklasam, desem ki Ah! hüznümü alýp kellemi koparsam vücudumdan aðlasam þehrinde þenlikler varken beyazlar içindeyken sen ben kefen giysem. unutamadan bekledim ben unutulurak bekliyorum ben unutulmuþ olarak seviyorum ben . adýný sayýklasam DESEM KÝ AH!...
güven fatsa
Sosyal Medyada Paylaşın:
melense Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.