Bir cinayetin öyküsü
Dünde kalan
Ve
Yarýna sadece
Gölgesi
Susmuþtu
Gözlerinde
Kýrýlmýþ aþkýn günbatýmýnda
Ýmbatlar
Mavi
Ne çoktun bende
Þimdi ölü ruhuma dikiyorum kefeni
Birazcýk daha nefes
Birazcýk daha
Çocukça
Aklýmda gülüþlerin sanki bir oyunun ebesiydim
Gözlerim baðlanýrken
Yazýlmýþ bir gece
Çizilmiþ kader kendi renginde gözyaþý
Kaç bahar eder
Nil’e vuran bedir
Yâda
Kaç yakamozdur denizin koynunda
Kaç yosun daha parçalanýr bu dalgayla
Vururken kýyýlara
Þimdi pimi çekilmiþ bomba
Her an patlamaya hazýr
Volkan gibi
Susuyorum
Ýhanetinle
Ýlk önce düþlerimiz
Sonra düþüncelerimizi çarmýha gerip
Ýçimizdeki çocuðu
Astýlar
Yaþýndan önce
Beyaz duvarlarýmýz vardý
Kirlenmeden önce
Oysa ne çok sevmiþtim dudaklarýn morarmadan önce CANAN
Kirlenmiþ teninde kargalar
Oysa
Bir papatyaydýn gelincik tarlasýnda
Rüzgârla savrulan gülüþlerin kalmýþtý
Silerken yaðmurlar izlerini
Gökyüzü düþüyor
Kýrgýn olduðum bir kadýn acýlar salýyor içime
Ateþ düþüyor
Biraz sessizlik
Susun martýlar biraz önce öldürdüm denizi
Sahte bir mavi hercai nöbetinde,
Kaç tanrý öldü
Hüzünlü papatya gölgesinde
Köpük
Köpük
Kýrýldýðýmdýr
Her enkazýma vuranda,
Þimdi dökülüyorsun düþlerimden
Sökülüyorsun yüreðimden
Sökül
Dökül
Dökündüðün aþkým þimdi karanlýk
Sana aþk demiþtim CANAN
Þimdi aþkýn karanlýk yüzü
Ve kýrýk bir aynaydýn ÇALIKUÞU
Vurduðun yerden kanýyorken
Þimdi boþ koy
Hangi resmi çiziyorsan içinde ýslanmýþ PAPATYA olmasýn
Aþka ihanetindir her çerçevesiz resim
Þimdi gülebilirsin…
Mahir ULAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.