gözle ve yüreðin nefesiyle saklanmýþ el ve sana dokunan el ile senin mutluluðunu taþýyan rüzgara karþý korkunun verdiði sahte titreme yanýlgýnýn dikenleri üzerinde yürüyen inanç ve bilmeksizin ne demek istendiðini onun þimdi alay ettiði tutkunun ateþleri herþey silindi gitti bir çocuk düþü gibi uzaktaki dostlar ne oldu onlara ve onun sevgi hüzünleri nerede yitirdi onlarý bir ses sakinleþti ama bir baþkasý yükseliyor ýþýk sönüyor sabah oluyor bu belki de o bu belki de benim ya da tanýmadýðýmýz bir baþkasý o ya da bir baþkasý serin akþamýn ufkunda uzayan siyah çizgi isimsiz yüzlerin gelip gidiþleri yalanla kesildiðinde düþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Erten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.