Mavi'ye Söylenmemişler I
Sanýrým yolda karþýlaþtýk seninle belki de gökyüzünde rast geldim sana. Israrcý bakýþlarýmla hapsettim belki de seni gözlerimin karelerine. Ýþte öyle denk düþtün gönlüme.
Zehir Zemberek gecelerin ardýndan yaðmur sonrasý baktýðýmda ellerine, is kokusuyla ýslanmýþlýðýn verdiði hazza yenik düþerken ritmi bozulmuþ kalbim. Rotasý sen olan mavilikte, fora verdiðim yelkenleri, kasýrgayla alabora eden yüreðin; satýr arasýna sýkýþmýþ bir kelimede gizlediðim adýn gibi bir köþede esmeyi beklemekte.
Bir duâ’sýn bende...
Beþ vakit buluþtuðum Sevgili’den 5 kere seni istemek mavice...
Sýr olmuþ bir gizemle, pejmürde hâyâllere esrarengiz bir bakýþ atýyorum belki de ziyana gelecek bir ömre vebâli aðýr bir Aþk’ý yüklüyorum. Kim bilir...
Olsun yine de beklerim.
Hani þimdi sen varsýn ya Mavi,
Düþtüðüm zindandan çýktým, Aþk’ýn tefsiri oldum. Kendimi garip bir yolda, aldanmýþlýðýn ve kaybolmuþluðun acýmasýz yüzüne dem vuruken buldum. Kýyamet bildiðim sensizlik kelimesini lügâtýmdan sileli de çok oldu. Sen bilmeden çok tavaf ettim gönül kâbeni.
Ve yine sen bilmeden Bismillâh sürdüm hüznüme, gözlerinin zemzemiyle yýkadým kekremsi ömrümü.
Bu þehir bir yerlerde beni anlatsa da sana,
Çok köþe baþý yalnýzlýðý çektiðimi, sise karþýsan, ayaza çalan ellerimi söylememiþtir. Alfabenin en berceste ünlüleriyle yanyana gelmiþ adýn. Söyledikçe bir âhenge kapýlmaktayým.
Arafta gezinen, onca sensizliði susarak geçtim ben. Yarým býraktýðým sözlerin içinden çýkarttýðým eski günleri yakacak kadar vaktim de olmadý. Bir romana konu olacak kadar sevmiþliðin, sevilmiþliðin özlemiyle kâleme heyecanla sarýlsamda, gördüðüm tek renk sendin; Mavi...
Hâlsiz düþmüþ cümlelerin baþýný okþuyor gibi bakýyorsun, içinde tutsak kaldýðým mavi...
Senle olma ihtimali, kurduðum düþünceler, uyududuðumda gördüðüm rüyâlar bile massmavi...
Nice gidiþler biriktirirken, yanlýzlýðý alafrangalaþtýrmak, umudu yok sayýp, zamansýz peydâh olan ayrýlýklara karþý geçip ’dur’ demeli aðýz!
Kaç þiir hakký barýndýrdýk ki ömrümüzde, kalanlara Râhmet olsun!
Genzime kadar doldurduðum mavilikte, sende ýsrarcý olan yaným;
Mürekkep yolunu kaybetmiþ, kelâmlarým ardý sýra sen...
Hadi!
Harflerimden tut da, sürükle beni kendine!
Bir þiirlik caným vardý o da sende kaldý
Mavi!
Beyza ALÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.