Yazdýðým tüm þiirlerde senin ilhamýn. Söyle güzelliðini meleklerden mi aldýn. Sensin ömrümce seveceðim tek kadýn. Dön be canýmýn içi söyle nerde kaldýn.
Þair Mehmet in kalemin de beste güldün. Beni yaþama baðlayan narçiçeði gülümdün. Gidiþinle þimdi bir caný þairi sen öldürdün. Gittiðin yerden neden dönmez oldun gülüm.
Hiç bir þey kalmadý beni þiirlere baðlayan. Umutlarýmý teker teker bir bir ateþte yakan. Sen oldun serseri gibi sokaklarda dolaþtýran. Senin olmadýðýn hayattý artýk terk ediyorum.
Bitti artýk bu acýmasýz hayatla kavgam . Yýkýldý külle döndü umutlarým aþkla davam. Bitti gülüm sen beni maalesef öldürdün.? Tabutsuz cesedimi kara topraklara gömdün...
kýzýltepeli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.