Suratýnýza inen her tokat Bir bebe olup düþer rahminize Çocuklar doðurursunuz, cansýz bedeninizle Önce karnýnýzda, sonra sýrtýnýzda taþýrsýnýz Ama yine de yaranamazsýnýz...
Sonra neymiþ? Kadýnlar günü, analar günü...
Dininizi imanýnýzý sizden çok düþünürler Sahip çýkarlar baþýnýzýn baðýna Ama sadece bir amaç’sýnýz, atýnca yataðýna Aðlayan gözlerinizle Can katarsýnýz duyarsýz canýna...
Sonra neymiþ? Kadýnlar günü, analar günü...
Þehitler verirsiniz vatana Timsah göz yaþlarý, temenniler olur Mecliste, iktidarda Ateþ sizin yüreðiniz’dedir. Söz de onlarda harda...
Sonra neymiþ? Kadýnlar günü, analar günü...
Kiminiz eskazara kardelen olurken Nice kardelenler uzaktýr boþ kalan sýralara Henüz on yaþýnda kardeþlerinize ana olup Atmalarýný beklersiniz bir aðanýn kollarýna...
Siz nene hatunlar, kara Fatmalar Cephede kurþun taþýyan analar Siz Atatürk cumhuriyetinin bekçileri Siz fabrikalarýn emekçileri Siz hep paylaþan Ama hep paylaþýlan...
Sonra neymiþ? Kadýnlar günü, analar günü...
Siz analarýmýz, bacýlarýmýz Siz karýlarýmýz, sevdalarýmýz Siz baþ tacýmýz Hep siz, siz deriz de Ýþte öyle...
Sonra neymiþ? Kadýnlar günü, analar günü...
Bir gün deðil, her gün yüreðimizde olmalýsýnýz, hepinizin ellerinden öpüyorum.
Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.