gurban olduðum gadasýný aldýðým geçmez bogazýmdan yedigim bir lokma sen yoksun diye yanýmda ekmek doðrarým düðürcük çorbasýna omaç yaparým tavada dertlerimin üstüne açýk ekmek kýrýntýlarýný iþte böyle gurban köy yerinde sensiz bir gün daha geçiririm cýzýrtýlý radyodan dinlerim acanslarý duydukca kahpe pusularý girmez gözüme uykular iþte gurban olduðum katmer katmer doðranýr yokluðun acýsý eðmeðimizin üstüne katýk ederken gözyaþýný uçsuz buçaksýz ovalara sonra daðlara bakarým dicle-fýratta yüzümü yýkar cudide ýsýnasýn diye ateþ yakarým bilirim daðlar kabul etmez kahpeliði her bir çiçekte kurþun deliði sakýn düþürme hiçbir canlýya tetiði varsýn yutsun fýrat ve dicle sinsice bazuka dumanlarýný varsýn duldalamasýn bir mehmetciði bir söðüt gölgesi unutma kanýndadýr türkün töresi her insana nasip olmaz þahadet mertebesi
10.12.1993 ümraniye aliþ gülden
Sosyal Medyada Paylaşın:
aliş gülden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.