MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bırakın AYNALAR konuşsun!
Fazilet Bayraktar (M-Kiba

Bırakın AYNALAR konuşsun!



hüzün olurmuþ bazen AYNALAR


gülen gözler zehir çiçekleri elime verdi!
sahibini tavaf eden bir gölgedir karanlýkta…
insanlar affedilmek deðil affedilmiþ olmak ister

______ben onlara
Woltasý düþük ampül gözü olarak bakýyorum

Sormadan, bilemeden!
ayýplanmak bu neden niçin

MAHREMÝ’ME
sevdim,seviyorum,seveceðim.
dediysem________
adý GÜNAH’MI

duygularýmý kandýrdýlar,
mantýðýma arka çýkmadýlar

dedikoduyu üreten,
merak dürtünüzü þaþayým

ah caným arkadaþlarým






görmeden ,bilmeden
iþitmeden
DEDÝKODUYA MEÐÝL VERMEK
günah,günah
hem dedikodusu,
hem günahý almak


unutmayýn MAHÞER DE
HESAPLAÞMAK VAR

Kim? Kiminle? Neredeymiþ?
Kim? Kiminle? Ne yapmýþ?

SÝZÝN ÝÞÝNÝZ YOKMU?



ýslanmýþ göz yaþlarla bir þiir daha

saatler gece yarýsýný her vurduðunda

onu size de hatýrlatýr .

kýzmayýn BANA AYNALAR

sonra ederim size veda

hakkýnýzý bana helal edersiniz de

dökülür sonra gözyaþlarým bu satýrlara



size benden küçük bir hatýra.
Kibar GÜL/ce....uðradým sayfalarýnýza
belki unutmazsýnýz benide.



biraz ah, derin bir inilti,

ama sessiz ama çýðlýk çýðlýða...

içsel bir çaðrý, belki biraz yakarý.


samimi tonlama ile sesleniþ belkide nida...
benimki



býrakýn yüreðim konuþsun,
býrak gözlerim konuþsun...
saatler susmasýn...
AYNALAR KONUÞSUN




ESEFLE KINIYORUM!



BURASI NASIL BÝR YER
HAYRETLERDEYÝM !


BÝR HÝKAYE
YAYDAN ÇIKAN OK GÝBÝ
Bir kadýn,komþularýndan birisi hakkýnda
bir dedikoduyu yayýp duruyordu.
Birkaç gün içinde
bütün köy dedikoduyu duydu.
Dedikodunun kurbaný,
derinden yaralandý ve incindi.
Dedikoducu kadýn
daha sonra yaptýðýndan piþman oldu
ve çok üzüldü.
Hatasýný nasýl tamir edebileceðini sormak için
bilgeye gitti.
"Pazara git."dedi bilge.
"Bir tavuk al ve onu kestir.
Eve dönerken tüylerini yol
ve yol boyunca yere at."
Nasihatýn garipliðine þaþýrsa da,
denileni yaptý kadýn.
Ertesi gün
bilge bu defa þu tavsiyede bulundu:
"Þimdi git ve dün attýðýn bütün o tüyleri topla
ve bana getir."
Kadýn ayný yolu izledi,
ama umutsuzluk ve korku içinde gördü ki,
rüzgar bütün tüyleri uçurup götürmüþtü.
Saatler süren arayýþýn sonunda
elinde sadece birkaç tüyle dönebildi.
"Görüyorsun."
dedi yaþlý bilge.
"Onlarý yere atmak mümkün,
ama geri toplamak imkansýz.
Dedikodu da öyle.
Dedikodu yapmak ne kadar kolaysa,
dedikoduyla iþlediðin hatayý
telafi etmen de o kadar zordur."

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.