KADIN
KADIN
Urbasýnda acýmtrak yükü taþýyan diþil beden
Ezik yüzünün abidesinde yýkýlýyor tarih
Onursal savaþýnda kadýnlýðýnýn
Yeni nesiller ayaklandýrýyor ruhun
Þiddetinde geçmiþin, kýzýl kanýný içiyor utanç
Bir adýn toprak oluyor
Bir adýn umut yeþerten
Ellerinde hâreleniyor bereket
Ellerinde büyüyor þefkat, öbek öbek
Zamanýn beþiðinde uzasada yollarýn
Sýzýlarla sýrlansada sýrma saçlarýn
Acýlarý mesken tutsada kara kaþlarýn
Yine de senin, Yarâdan’dan baþkasýna yok yalvarýþlarýn
Ya medet!
Duyulur elbet haykýrýþlarýn
Duyulur
Duyulur kadýn, baþ kaldýrýþlarýn
Sendin...
Aþký canýnla besleyen
Umuda tatlý naðmeler dillendiren
Ki, yaþamýn göbek baðýydýn
Yaþamý doðuran candýn
An oldu
Eksik etek anýldýn
An oldu
Cahiliye devrinde taþlandýn
An oldu
Kucaðýnda mermi taþýyarak taçlandýn
Sen bu vatana yüreðini yasladýn
Göðsünün anaç kokusunda
Ýçimizde yapraklandýn sen
Sen KADIN.
07.03.2013
NURGÜL OCAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.