kaim bir zaman aramýzdaki
ulu orta meydandaki saat
gösteriyordu iþte yaþanan acý hatýralarý
ve senin gözlerinde kaçýncý kayboluþum
bir türlü hesaplarým tutmuyor
lanet
yýkýmlarýn arasýndan çýkmýþ ayaklarým
þiirin baþkenti gözlerine yol almakta
o yol boyunca uzanan okyanusa inat
gözlerin geliyor aklýma
þimdi mavi diye betimlemeler girecek araya
gözlerin için
karaya çalýyor bir mavinin tenhasýnda
gözlerin
ardýndan yüreðim diyorum yüreðim
ne zaman duracak
ve susacak artýk
bazen aðzýma geliyor seni anýmsadýðýmda
sonra usul usul çarpýþmaya devam ediyor
kazananý ne sensin bu savaþýn ne de ben
ama yaralý olduðumuz muhakkak
sonra avutulmuþ çocuklar geliyor aklýma
bir de yüzleri çikolata kirli çocuklar
çocukluðu bir kenara býrakacak olursak
avutmalarýmýz bir cepheye menzil
menzilimiz sevgiliye doðrulmuþ
doðru yol üzeri fakat isabetsiz talim atýþlarý misali
vurduðumuz kýrýlgan bir sonbahar
bir de uðrunda yaþamak eklersin bu mevsimlere
çalarken senden her þeyini sinsice
kimi zaman hatýralarýný çalar
kimi zaman aynada duran sert bakýþlarýný
insan yaþamaya mecburdur
kenetlenir bütün organlarý yaþamaya
bir tek kalb karþý çýkar bütün bir hayata
asidir çoðu zaman, hýzlý çarpar
sevmek için fakat o da mecbur yaþar
yaþamaktan paylanmýþ paydasý
payý yok amansýz sevdasý
uzat ellerini zaman pek çabuk geçiyor
dýþarýda bir yaz sonbahara akýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.