Kadın

Hz. Havva ile baþlayan hayat yolculuðunda hep üreten rolünü üstlendi;
O bir anaydý çocuk doðurdu emek verdi, baktý-büyüttü- yetiþtirdi.
Tarlada iþçiydi ekti, biçti ekmeðini taþtan – topraktan çýkarttý.
Evinde aþçýydý piþirdi- taþýrdý misafirini aðýrladý.
O bir gelindi; erkeðinin namusunun bekçisiydi.
Sevse de sevmese de boyun eðdi dünyanýn mihnetini yüklendi sýrtýna!
Bazen karþýmýza hizmetçi olarak çýktý boyundan büyük iþlerin üstesinden ustalýkla geldi.
Köy demedi, kent demedi çalýþtý;
Daðý bað eyledi,
Çölü gül eyledi,
Gülümsedi karanlýk geceleri nur eyledi.
’Edep’’ dedi, ’hayâ’ dedi,
Ar eyledi...
Gittiði her yeri cennet eyledi.
Nice þiire konu oldu kadýn; oysa o en özlenen, o en sevilen, o en beklenendi.
Belki bir vefasýzýn gönlün de idi.
Aysel Gürel’ in Anadolu turnesinde yol kenarýnda rastladýðý bir çocuktu kadýn! Kýsa bir sohbetten sonra, çaresizce kaleme aldýðý bir þiirin minicik kahramaný;
Yürek burkan, caný yakan, dinleyeni hüzne boðan belki de, insan yaþamýnýn hiçe sayýldýðý yerlerin hikâyesi ile anýlýp artýk notalar arasýna sýkýþan yaþanan acýnýn ismiydi kadýn, dünden bu güne bizlere gelen:
’’Yaðmuru kim döküyor
Ünzile kaç koyun ediyor?
Dayaktan uslanalý
Hiçbir þey sormuyor.’’
Diyordu, içten içe haykýrýyordu dizelerinde.
Belki de Ünzile hiç bilmedi çitlerin ardýnda var olan dünyayý ve belki de kendisi için yazýlmýþ bu dizelerden - þarkýdan habersiz noktaladý hayatýný.
Oysa’’ Bir anne tüm dünyayý deðiþtirebilir.’’ diyordu yazar. Keþke Ünzile’de bile bilseydi diðer kadýnlarýn zorluklara nasýl göðüs gerdiklerini... Acaba Ünzile’ de kaderini deðiþtirilebilirimiydi?
Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün Annesi Zübeyde Hanýmý,
Liriðin þairi; Cesur Sappho’ u
Yýkýlmadan klanlarý birleþtiren; Boudicca’ý
Kaz daðlarýn da dertlere derman; Sarýkýz’ý
Manastýrda... Hildegard von bingen
Zýrh giydi düþmana karþý Jeanne d´Arc
Sultan Ahmet meydanýnda bir yürekti Halide Edip ADIVAR
Erzurum’da doðup balkanlarda destan yazdý Üsteðmen Kara Fatma
Erzurum’da omzunda mermisi ile bir yürekti Nene Hatun
Aydýn’da bir güneþti iki evladýný yitirdi Ayþe Haným
Fransýzlarýn baþýna bela oldu Hatice Hatun
Bitlisli Defterdarýn Hanýmý Kara Fatma Þimþek
Tarsuslu Kara Fatma, Gaziantepli Yirik Fatma, Nazife Kadýn, Gördesli Makbule, Asker Saime Haným ve daha daha niceleri...
Kurtuluþ savaþýnda kahramanlýk göstermiþti Anadolu kadýnlarý cepheye cephane taþýdý ak elleri ile...
Daðýlmakta olan ülkesini kurtardý cesur Indira Gandhi
Yoksulun anasý kadýnlarýn sesi oldu Eva Peron
Nazi´nin zulmünü ele aldý 13 yaþýnda Anne Frank
Nesli tükenen hayvanlarýn koruyucusuydu Dian Fossey
Diktatörlüðe darbe vurdu Benazir Bhutto son sözü direnenlerin söylediði
Bu nesnel dünyada 8 Mart 1857 de ABD’nin New York kentinde 40.000 dokuma iþçisi daha iyi çalýþma koþullarý istemiyle bir tekstil fabrikasýnda greve baþladý. Ancak polisin iþçilere saldýrmasý ve iþçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasýndan da çýkan yangýnda iþçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamamasý sonucunda çoðu kadýn 129 iþçi can verdi. ABD’de kadýn iþçilerin bu katlediliþi nedeniyle, Kopenhag’da 1910 yýlýnda toplanan Uluslararasý Sosyalist Kadýnlar Konferansý’nda 8 Mart, Dünya Emekçi Kadýnlar Günü olarak belirlendi. 8 Mart, 1975’te BM tarafýndan Dünya Kadýnlar Günü ilan edildi.

8 MART DÜNYA EMEKÇÝ KADINLAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN

Ýsmail KOCA (Fizani)

Sosyal Medyada Paylaşın: