Hiç Tanımadığım Sevgiliye

Aþk konuþmayý beceremediðim bir dil
Gözlerinse bambaþka bir dünya
Aþk en büyük hata olabilir ama
En güzel hataya ne dersin ?

Hiç tanýmadýðým,tanýyamadýðým sevgiliye
En güzel þiirlerimde,adýný sayýklattým kaleme
Ýsyaným sensiz geçen,gündüz ve geceye
Sensiz yaþanan sevgiye

Sen gidince kabusa döndü rüyalarým
Ve de kýþa döndü yazým
Beni hiç sevemeyen birine
Niçin aðlarsýn ey dertli sazým ?

Hiç tanýmadýðým,tanýyamadýðým sevgiliye
Þiirler romanlar yazdým sebepsizce
Ben seni sevmiþtim ölürcesine
Sense terk ettin beni nedensizcesine

Gönlümde bir hastalýk,adý aþk
Kurtulamýyorum ne yaparsam yapayým
Söyle ben sensiz ne yapayým ?
Ben sensiz nasýl yaþayým ?

Hiç tanýmadýðým,tanýyamadýðým sevgiliye
Haber salýn koþarak gelsin
Gittiðinden beri kan aðlýyorum bilsin
Amacý beni öldürmekse baþkasýna gitsin

Uçsuz bucaksýz yollar,sonsuz çöller
Biz birleþemedik onlar birleþtiler
Ben mektup yazýp yolladýkça
Onlar aramýza duvarlar ördüler

Hiç tanýmadýðým,tanýyamadýðým sevgiliye
Bu þiir hediyem olsun
Baktýkça satýrlarýma aþký bulsun
Sende aþýk olacaksýn,Allah’ýn yarattýðý bir kulsun

Ruhsuz þehrin,renksiz sokaklarýnda
Yaþýyorum öylesine,sensiz
Her nefesimi son nefesim gibi
Çekiyorum içime,sensiz

Tanýmak istemediðim sevgiliye
Bu þiir,bu kýta son olsun
Ýster yýrtsýn,ister okusun
Yeter ki bana gerçekten aþýk olsun



06.03.2013
Ankara
Bayram Bahadýr Boztepe


Sosyal Medyada Paylaşın: